Sigma Guitars GJA-SG200

Po prawie czterdziestu latach grania na dreadnought, trochę "powrót do korzeni" (kiedyś jumbo Ibanez).

Naprawdę zwarte, ale zrównoważone brzmienie, piękny bas, na początku trochę szersza podstrunnica, ale to kwestia przyzwyczajenia. Bardzo dobre wykonanie, czyste strojenie we wszystkich pozycjach. Nie jest to miłość od pierwszego wejrzenia, tym bardziej mi się podoba. Gitara przeznaczona raczej dla bardziej zaawansowanych graczy (gęste brzmienie sprawia, że błędy się wybijają, źle zagrane akordy rozwalają domy...) Zmusza grającego do myślenia, a nie wycia do gitary jak głuchy w drzwi. Stosunek ceny do jakości jest absolutnie nie do pobicia. Dzięki za wszystko!

Potrzebowałem drugiej gitary do czatu, aby akompaniować piosenkom. Po wielu poszukiwaniach, obejrzeniu recenzji i testów porównawczych, zdecydowanie dokonałem właściwego wyboru. Pomijając początkowe modyfikacje, jest to świetny instrument w tym przedziale cenowym. Modyfikacje polegały na dostosowaniu dopasowania (obniżenie progu zerowego i podstrunnicy) i przyklejeniu upuszczonej kontroli elektroniki przyklejonej do niskiej jakości tektury. Wymiana strun jest chyba powszechna. Naciągnięty Elixir 12/53. Warto też poeksperymentować z pickami. W przypadku 12-tek moim faworytem jest Prime Tone 1.3. Dają pełne, głębokie brzmienie i nie skrzypią o struny. Sama gitara jest bardzo tolerancyjna na drobne błędy w dopasowaniu akordów i ma piękne głębokie miodowe brzmienie. Struna basowa E (i pozostałe) brzmią bardzo dobrze. Na początku wydawało mi się, że struna E brzmiała nawet głośniej niż pozostałe, ale prawdopodobnie było to spowodowane akustyką pomieszczenia lub nawet efektem mocniejszej struny E (nawyk z gitar, które nie brzmią tak głęboko). Nie zaobserwowałem tego na zewnątrz. Myślę, że ciężko byłoby mi znaleźć lepszą gitarę do tego celu w tym przedziale cenowym. Muzycy o wyższych standardach z pewnością tęskniliby za lepszą prezentacją średnich tonów i związanym z tym większym balansem, ale wtedy wymagałoby to, powiedzmy, oryginału Gibsona, ale cena oryginału jest około 5 razy wyższa. Aha, i odjąłem jedną gwiazdkę z powodu padniętej elektroniki. Poza tym, świetnie.

Potrzebowałem drugiej gitary do czatu, aby akompaniować piosenkom. Po wielu poszukiwaniach, obejrzeniu recenzji i testów porównawczych, zdecydowanie dokonałem właściwego wyboru.

Pomijając początkowe modyfikacje, jest to świetny instrument w tym przedziale cenowym. Modyfikacje polegały na dostosowaniu dopasowania (obniżenie progu zerowego i podstrunnicy) i przyklejeniu upuszczonej kontroli elektroniki przyklejonej do niskiej jakości tektury. Wymiana strun jest chyba powszechna. Naciągnięty Elixir 12/53. Warto też poeksperymentować z pickami. W przypadku 12-tek moim faworytem jest Primatone 1.3. Dają pełne, głębokie brzmienie i nie skrzypią o struny.

Sama gitara jest bardzo tolerancyjna na drobne błędy w dopasowaniu akordów i ma piękne, głębokie, miodowe brzmienie. Struna basowa E (i pozostałe) brzmią bardzo dobrze. Początkowo wydawało mi się, że struna E brzmi nawet głośniej niż pozostałe, ale prawdopodobnie było to spowodowane akustyką pomieszczenia lub nawet efektem mocniejszej struny E (nawyk z gitar, które nie brzmią tak głęboko). Nie zaobserwowałem tego na zewnątrz.

Myślę, że ciężko byłoby mi znaleźć lepszą gitarę do tego celu w tym przedziale cenowym. Muzycy o wyższych standardach z pewnością tęskniliby za lepszą prezentacją średnich tonów i związanym z tym większym balansem, ale wtedy wymagałoby to, powiedzmy, oryginału Gibsona, ale cena oryginału jest około 5 razy wyższa.

Aha, i odjąłem jedną gwiazdkę z powodu padniętej elektroniki. Poza tym, świetnie.

Jakość dźwięku, wykonanie i wygląd perfekcyjne. Wciąż testuję, ale wygląda bardzo dobrze.